Ernesto Che Guevara 

Poezija i revolucija,

riječi nevine kao san,

Ernesto Che Guevara!

 

Kako si sve spojio,

stihom i retorikom,

čojstvom i herojstvom

Kako je snažan tvoj glas?

Ernesto Che Guevara!

 

Kako si život od sna,

plamenom nadom

u riječi i himnu pretvorio,

kao da te rodila Crna Gora,

da oslobodiš sve nas?

Ernesto Che Guevara!

 

Poezija i revolucija,

riječi nevine kao san,

Ernesto Che Guevara!

 

Sa tvojim likom 

bude se horizonti.

Santa Clara, Santa Clara!

Sloboda diše puno sunce.

Ernesto Che Guevara!

 

Sve si sjedinio

sa tvojom zvijezdom,

sa tvojom revolucijom,

sa stihom i retorikom. 

Ernesto Che Guevara!

 

31. maj, 2025.

Sad je ova pjesma pred čitaocima i kritičarima. Nije to jedina pjesma o Gevari. O njemu je napisano hiljade pjesama,  stotine knjiga, desetine muzičkih komada, i jedna antologija u sedam tomova. Naravno da postoji i film o njemu, jedan ili više. Kubanski pjesnik Nicolás Guillén i Mario Benedetti, urugvajski književnik napisali su više pjesama o Gevari. Veliki pjesnici, između ostalih Pablo Neruda, Rafael Alberti, Julio Cortázar, Humberto Constantini, Vicente Aleixandre, León Felipe i drugi posvetili su svoje stihove Gevari. Naravno i naš Radovan Zogović, koga sam zamalo izostavio. Za svakoga od njih vezuju me slične ili iste misli i osjećanja. Nešto ujedinjujuće, veliko i bratsko.

 

Bilo je i ranije pokušaja na napišem pjesmu o Gevari. Nijesam uspio da je završim. Htio sam da oživim sjećanje na povratak njegovih zemnih ostataka iz Bolivije na Kubu. Evo početka. Dva posljednja stiha o Boliviji skoro sam dopisao. I još. Još sam dopisao!

 

Bolni crveni krug 

Na praznik žetve, praznimo čaše,

pijemo za Fidela, za Raula, za naše,

a noć tropska se vječava sa nama

i vjetar sve jači je, bije s okeana.

 

U tome glas stiže, iz zemlje, zemlji 

vraća se Gevara, mediko — naš drug.

Njegova krvna zrnca po džungli

rastočena su u bolni  crveni krug!

 

Bolivija surova, topos velike nade,

nije vidjela, niti je htjela da vidi

krv na poprištu i gerilca kad pade,

okrutna, okrenula se sebi i bijedi.

 

Odjednom tišina uze naš prostor

i tuga prekide smijeh i govor,

svi smo u trenu tom bili negdje

u džungli dubokoj, svi u pratnji,

u stroju, svi u nespokoju sa njim.

 

 

Pjesmu sam ukucao u Google Translate. Iz tog bubnja je izašla lijepa pjesma na makedonskom jeziku. Rima, osim dva prva stiha se raspršila. I pored toga zvuči lijepo.

 

 

Болен црвен круг

На фестивалот на жетвата, ги празниме чашите,

пиеме за Фидел, за Раул, за нашите,

и тропската ноќ е вечер со нас

и ветерот станува посилен, удира од океанот.

 

Во тој момент, пристигнува глас, од земјата, до земјата

Гевара, лекарот - нашиот другар, се враќа.

Неговите крвни зрнца во џунглата

се растворени во болен црвен круг!

 

Сурова Боливија, топос на голема надеж,

не ја виде, ниту сакаше да ја види

крвта на бојното поле и герилецот кога паѓа,

суров, свртен кон себе и бедата.

 

Одеднаш тишината го зазеде нашиот простор

и тагата го прекина смеењето и говорот,

сите бевме во тој момент некаде

во длабоката џунгла, сите придружени,

во формација, сите во немир со него.