Početkom drugog milenija nomadski narod Seldžuci, koji se ne može odrediti kao zasebno tursko pleme, pokrenuti su od Mongola iz centralne Azije prema jugozapadu. U jednom periodu imaju dominantnu ulogu na Arapskom poluostrvu i u Persiji. Na tako velikom prostoru stvorili su carstvo koje će se poslije sto godina raspasti na više manjih sultanata. Osmanlije su Seldžuci koji su prodrli u Malu Aziju. Ime su dobili po Osmanu (1229 - 1326) sinu poglavice Erdogrula. Osman je uvećao svoju moć i ugled prateći sultana Aladina (Ala-ed-in) iz Ikonije (Konya) u ratovima protiv Vizantinaca i Mongola. Poslije Aladinove smrti Osman I je sam uzeo titulu sultana.
Osmana 1326. godine slijedi njegov sin Orhan (Urhan, Ovkhan). Pod njegovu vlast pali su važni gradovi na zapadu Male Azije: Bursa, Nikomedija i Nikeja. 1354. godine jedan od Orhanovih sinova zauzeo je Galipolje. Padom Galipolja Turci su dobili ključeve Evrope i pod Orhanom proširili svoju vlast do Trakije i Makedonije. Osvojene oblasti pošteđene su od pustošenja. One će sa svojim stanovništvom biti kičma brzom privrednom usponu. Zemljišni posjedi dati su kao dobra spahijama da njima upravljaju. Spahije su u ratnim pohodima činili konjičke jedinice. Orhan je obrazovao "nove trupe" (Jeni Cheri), poznatije kao janičari koji su na početku činili zarobljenici, a kasnije se prišlo ubiranju "danka u krvi." On je iskoristio građanski rat u Vizantiji i dugotrajne borbe oko prestola između Jovana VI Kantakuzena i Jovana V Paleologa. I jedna i druga stranka zvale su u pomoć Turke. Jovan VI Kantakuzen proglasio se carem u rodnom mjestu Didimotici (Trakija). Uz Orhanovu pomoć 3. februara 1347. godine trijumfalno je ušao u Carigrad. Orhanu za usluge dao je u harem kćerku Teodoru. Turci će kasnije na osnovu ovoga braka početi svojatati Carigrad. Usponu Osmanskog carstva znatno je doprinijela vizantijska vlastela i učeni Grci koji su pomagali izgradnju ekonomskog i vojnog sistema. Osim toga Osmanlije su stalno imale priliv ratnika iz drugih turskih emirata.
Orhan nije bio nomadski poglavica kao njegov otac Osman. On je sagradio dvor u Bursi u kome se prepliće seldžučka tradicija sa persijskim i vizantijskim elementima. Gradnju sa polukružnim svodovima i posebne odaje za žene (harem) preuzeli su od Grka.
Momir Delibašić