Književnost
Književnost · 2024/07/19
DVIJE PJESME DUGI MARŠ Crvena armija ne strahuje od dugoga marša - hiljade planina i deset hiljada rijeka pregaziti je sitnica i pet visokih planina kao pet blagih talasa, veličanstveni Vumeng gomila je zemlje u prolazu, tople stijene Jinša isprane zlatnim pijeskom, studeni most Dadu vezan čeličnim lancem. Hiljade lia na Minšanu široke lednike prešle su tri armije. Na licima našim veselje cvjeta. SNIJEG Śever, pod suncem i snijegom, hiljade lia ledena nepomičnost, deset hiljada lia...
Književnost · 2021/01/03
A José María Palacio Palacio, buen amigo, ¿está la primavera vistiendo ya las ramas de los chopos del río y los caminos? En la estepa del alto Duero, Primavera tarda, ¡pero es tan bella y dulce cuando llega!... ¿Tienen los viejos olmos algunas hojas nuevas? Aun las acacias estarán desnudas y nevados los montes de las sierras. ¡Oh mole del Moncayo blanca y rosa, allá en el cielo de Aragón, tan bella! ¿Hay zarzas florecidas entre las grises peñas, y blancas margaritas entre la fina...
Književnost · 2021/01/03
Estadio Chile Somos cinco mil aquí en esta pequeña parte la ciudad. Somos cinco mil. ¿Cuántos somos en total en las ciudades y en todo el país? Sólo aquí, diez mil manos que siembran y hacen andar las fábricas. Cuánta humanidad con hambre, frío, pánico, dolor, presión moral, terror y locura. Seis de los nuestros se perdieron en el espacio de las estrellas. Uno muerto, un golpeado como jamás creí se podría golpear a un ser humano. Los otros cuatro quisieron quitarse todos los...
Književnost · 2021/01/03
Pozdravljam te sa uzdahom, o razure nečuveni, O grobnico Pompejeva! Evo mene na tvom brjegu, Žedan pogled da nasitm, ljubopitstvo da ugasim, Na tvojijem razvalama, na gorama od pepela, Da izlijem sažaljenje nad ljudskjem stradanijem, O kako su divna, krasna i prelesno iskićena U svom rodu, u svom vkusu, sva zdanija Pompejeva. (Odlomak iz poeme Polazak Pompeja) Petar II Petrović Njegoš, crnogorski vladar, pjesnik i filosof preuzeo je u novembru 1850. godine još jedno putovanje u svijet....
Književnost · 2020/02/08
Vitomira Nikolića upoznao sam za mojih gimnazijskih dana u jednom malom bistrou u Nikšiću. Za stolom śedio je sam, nagnut nad novinama. I kasnije, na drugim mjestima, sretao sam ga u istoj pozi, kako čita. Śećam se jednog putovanja u Trebinje. Mislim da je to bilo 1967. Sa Vitom bio je Bota Gojković i nas dva-tri omladinca iz Nikšića koji smo u to vrijeme pokušavali pisati poeziju. U istom vagonu voza našli su se i mladi pjesnici iz Hercegovine koji su se dan ranije predstavili...